I. Pierwsze prawo życia duchowego. (Relacja Bóg –
człowiek)
Bóg miłuje
ciebie i ma dla twojego życia wspaniały plan.
Każdy człowiek pragnie być
kochany.
Pułapki w dążeniu do miłości
(iluzja miłości)
- grzech, jako
nieuporządkowana miłość własna;
- miłość pod warunkiem;
- miłość z powodu – podziw, litość,
(sądzimy, że będziemy kochani, gdy zyskamy podziw lub wzbudzimy litość),
jesteśmy żebrakami miłości.
Cechy miłości Boga
- bezwarunkowa,
- bezgraniczna,
- bezinteresowna,
- odwieczna,
Miłość nie może posługiwać
się przemocą .
Przejawy miłości Boga :
Stworzenie – Odkupienie - Uświęcenie
(Sakramenty)
Szczególny aspekt miłości
Bożej skierowanej na grzesznika:
w przypowieści o Miłosiernym
Ojcu – Łk.15;11-32
rozum = wiara
„Gdybyś przeczytał wszystkie dzieła teologiczne o
Bogu, miałbyś o Nim wyobrażenie, ale nigdy byś Go nie poznał.”
wola = miłość
Wola, zniewolona krzywdami z dzieciństwa i zranieniami
z całego życia, wymaga pomocy spowiedników, a czasem terapeutów.
uczucie =
nadzieja
„Nadzieja jest jak drzewo, długo rośnie.”
II. Drugie prawo życia duchowego. ( Relacja Bóg –
człowiek).
Człowiek jest grzeszny i w konsekwencji
oddzielony od Boga. Dlatego też nie może zaznać i przeżywać Bożej miłości i nie
może realizować Bożego planu dla swojego życia.
„ Potrzebuję Jezusa Chrystusa, bo jestem
grzesznikiem”.
Czasem drobny grzech, do
którego jestem przywiązany, zabiera mi dziecięctwo Boże.
Tajemnica grzechu, czyli
dlaczego grzeszymy: chcemy być dobrzy, a czynimy zło. Dlatego grzech jest
tajemnicą. ( List Św. Pawła do Rzymian : „ nie rozumiem bowiem tego, co czynię,
bo nie czynię tego, co chcę, ale to, czego nienawidzę – to właśnie czynię.”)
Przyczyny zewnętrzne:
1/ wpływ świata, szatana,
okazje do grzechu, pokusy
a/ jak ja wpływam na ludzi wokół mnie, czy ja
nie jestem przyczyną grzechu?
b/ wpływ szatana – Św. Ignacy Loyola –
rycerze zła i rycerze dobra
c/ okazje do grzechu – należy poznać siebie i
poznać swoje słabości
d/ pokusy – jawią się jako dobre, a są złe,
jest to działanie diabła, pokusa nie jest grzechem, dzięki nim możemy wzrastać,
wtedy walczymy z grzechem.
Przyczyny wewnętrzne:
Wady główne, skutki grzechu
pierworodnego: pożądliwość, obciążenia dziedziczne.
Pycha = kłamstwo
Pokora = prawda
Wolność = prawda = miłość
Należy przyjąć, że w związku
z grzechem pierworodnym jesteśmy podatni na grzech.
Skutki grzechu
1/ osłabienie naturalnej
skłonności do cnoty;
2/ stan winy;
3/ stan kary doczesnej i wiecznej;
.(wg Św. Tomasza z Akwinu):
„odwrócenie się od celu, który wyznaczył Bóg, (czyli od szczęścia człowieka)
oraz naruszenie porządku”
Św. Augustyn : „grzech jest
to odwrócenie się od Boga i nieuporządkowane zwrócenie się ku stworzeniu.”
Współcześnie: grzech - zachwianie
moich relacji z Bogiem, z drugim człowiekiem; grzech również uderza we mnie lub
stworzony świat.
Pokusa bycia doskonałym, to
jest pokusa szatana. Człowiek katuje się za to, że zgrzeszył, potępia samego
siebie. Większym grzechem od samego grzechu, jest obsesyjne katowanie siebie.
Częsty Sakrament Pokuty daje nam łaskę wytrwania w
dobrym.
Czy ja przychodzę do spowiedzi po usprawiedliwienie,
czy po przebaczenie???
Bóg jest święty, a człowiek
grzeszny, dzieli ich wielka przepaść. Człowiek ustawicznie usiłuje dosięgnąć
Boga i zdobyć obfite życie przez swoje wysiłki, lecz człowiek funkcjonuje w
porządku natury, opiera się na rozumie.
III. Trzecie prawo życia duchowego. (Relacja człowiek
– Bóg).
Jezus Chrystus jest jedynym Bożym
rozwiązaniem problemu grzechu i winy człowieka. Przez Niego możesz poznać Bożą
miłość i plan dla twojego życia.
Głównym przewodnikiem
życiowym jest Pan Jezus –
również w modlitwie i
przeżywaniu życia duchowego.
Powinniśmy przychodzić do Boga dla Niego samego,
a nie dla przeżyć, które
czasem towarzyszą naszej modlitwie.
Bóg przerzucił pomost nad
przepaścią, która nas dzieli od Niego,
jest nim Jezus
Chrystus.
Jest On pośrednikiem między
nami a Bogiem Ojcem.
Pismo Święte jest pełnią
objawienia Miłości Boga.
A to właśnie Ona będzie kontemplowana przez całą wieczność.
„Bóg zaś okazuje nam swoją
miłość
przez to, że Chrystus umarł
za nas zanim myśmy zgrzeszyli.” (Rz. 5,8)
Odkupienie, zadośćuczynienie:
1/ Bóg został obrażony przeze
mnie;
2/człowiek nie jest w stanie
zadośćuczynić Bogu;
3/istota skończona obraziła
Istotę Nieskończoną;
4/ bosko - ludzkie
zadośćuczynienie :
Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg
i prawdziwy Człowiek
jest Drogą, On likwiduje
przepaść pomiędzy Bogiem a mną.
W Sakramencie Pokuty
dostajemy przebaczenie i jednocześnie
usprawiedliwienie Boga.
„ Dla Jego bolesnej Męki miej miłosierdzie dla nas i
całego świata.”
Pan Bóg pozwala człowiekowi
wejść w Jego życie nie dla tego, że jest dobry, czy grzeczny, ale dla tego, że
za nas umarł Jego Syn.
Ofiara Syna złożona na Krzyżu
podnosi godność człowieka i jest początkiem przebóstwienia człowieka ( błogosławiona wina).
Człowiek korzystając z łaski
przebaczenia zbliża się do Boga.
„Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie
Tobie Boże Ojcze Wszechmogący, w jedności z Duchem Świętym, wszelka cześć i
chwała przez wszystkie wieki wieków. Amen”
Istotą miłości do Pana Boga jest jej przyjęcie przez
człowieka, tylko tyle możemy zrobić – przyjąć miłość.
IV. Czwarte prawo życia duchowego. (Relacja człowiek –
Bóg)
Odpowiedź człowieka- osobiste przyjęcie
Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela i Pana. Wtedy dopiero możemy poznać i przeżywać
Bożą miłość i Jego plan dla naszego życia.
1/zastanowienie się, czego
pragnie Pan Jezus i pójście za Jego głosem;
spełnianie tego, czego On od
nas pragnie nadaje sens życiu człowieka;
2/przyjęcie Pana Jezusa, jako
oparcia dla mojego życia;
3/codzienne przeżywanie
swojego życia z Jezusem;
Chrystus Pan mówi: „ Oto
stoję u drzwi i kołaczę, jeśli kto posłyszy mój głos wejdę do niego i będę z
nim wieczerzał, a on ze Mną.”Ap.3,20
Bóg walczy o nasze spotkania
z Nim, Pan Bóg chce mnie takiego, jakim jestem.
Przyjęcie Chrystusa zawiera w
sobie odwrócenie się od swojego „ja”.
Nie wystarczy tylko rozumieć,
że Jezus Chrystus jest Synem Bożym i umarł za nasze grzechy. Nie chodzi też o
religijne wzruszenia.
Musimy przyjąć Jezusa Chrystusa przez wiarę, aktem naszej
woli.
Zastanowienie:
Kto siedzi na tronie mojego życia?
Kiedy przywiązujemy się do swoich pragnień, a one nie są
zaspokajane,
wtedy jesteśmy smutni.
Jesteśmy radośni, gdy
człowiek przekazuje tron swojego życia Chrystusowi.
Czy pragniesz takiego życia, w którym na tronie jest
Jezus Chrystus?
Rola uczuć w relacji z Jezusem.
Nie polegaj na uczuciach. Nie nasze uczucia, lecz
obietnice Boże, które zawarte są w Piśmie Świętym są naszym autorytetem i
prawdą.
Istotą relacji z Panem Bogiem jest wierność i
konsekwencja tego wyboru.
