czwartek, 26 września 2013

Błogosławieni znaczy szczęśliwi.


"Naucz nas liczyć dni nasze, byśmy zdobyli mądrość serca." Ps.90

Konspekt z katechezy.

Chrześcijanin musi zdobywać dwie góry: Górę Synaj i Górę Błogosławieństw. Jeśli staramy się zachowywać jedynie 10 przykazań ogłoszonych Mojżeszowi, jesteśmy Żydami. Chrześcijanin ma dążyć do życia wskazaniami Pana Jezusa ogłoszonymi na Górze Błogosławieństw. Jest to droga, którą idziemy całe życie i nawet jeśli nie dajemy rady, nawet jeśli staczamy się ze stoku, to dzięki łasce i sakramentom możemy zawsze zacząć od nowa. Warto pamiętać przy rachunku sumienia i przy Sakramencie Pokuty, że obowiązuje nas droga błogosławieństw.
Pan Jezus nie przyszedł znieść Prawa ze Starego Testamentu, ale wypełnić je treścią. ("a Ja wam powiadam...")
Przykazania czy wskazania z Góry Błogosławieństw są bardzo radykalne, ale sam Pan Jezus był radykalny, również w stosunku do Siebie.
Błogosławieni, a właściwie szczęśliwi są ci, w których Królestwo Niebieskie jest już na ziemi. My, chrześcijanie często zapominamy, że Królestwo jest już w nas i że przypowieści o skarbie zakopanym w roli i o drogocennej perle dotyczą największego skarbu naszej duszy. Tylko, że to szczęście jest jakieś inne niz ludzkie pojęcie szczęścia.
Na temat Kazania na Górze napisano wiele dzieł teologicznych, ale i tak jedynie silne pragnienie osoby podążającej drogą błogosławieństw i pomoc łaski Bożej pozwala nieustannie przybliżać się do celu. Każdy ma swój sposób podążania:
- można wybrać sobie któreś z błogosławieństw i starać się żyć nim przez jakiś okres ciągle się doskonaląc;
- można wybrać sobie kilka i pamiętać o ich zachowywaniu w naszej codzienności;
- wszystkimi na raz żyć może jedynie człowiek juz na ziemi święty.
Tekst Ewangelii według tłumaczenia podanego przez wykładowcę:

Mt 5, 1-12
Jezus widząc tłumy, wyszedł na górę. Gdy usiadł, zbliżyli się do Niego uczniowie. Wtedy odezwał się i zaczął nauczać:

- Szczęśliwi ubodzy w duchu (mający wszystko u Boga, nędzarze), ponieważ do nich należy królestwo niebieskie.

- Szczęśliwi, którzy cierpią udrękę (bolejący, czyli nie to, że smutni) ponieważ będą pocieszeni.

- Szczęśliwi łagodni,( nie cisi), ponieważ oni odziedziczą ziemię.

- Szczęśliwi, którzy są głodni i spragnieni sprawiedliwości, ponieważ oni będą nasyceni.

- Szczęśliwi miłosierni, ponieważ oni dostąpią miłosierdzia.

- Szczęśliwi, którzy mają czyste serce(czyli mają pragnienia i umysł skierowane na Boga), ponieważ oni będą oglądać Boga.

- Szczęśliwi, którzy zabiegają o pokój, ponieważ oni zostaną nazwani synami Bożymi.

- Szczęśliwi, którzy są prześladowani za sprawiedliwość, ponieważ do nich należy królestwo niebieskie.

Jesteście szczęśliwi, gdy was znieważają, prześladują i oczerniają z mojego powodu.
Cieszcie się i radujcie, bo wielka jest wasza zapłata w niebie. Tak samo przecież prześladowano proroków, którzy byli przed wami."

Ważne, aby przypominać je sobie często.


niedziela, 1 września 2013

"Kto ty jesteś człowieku?"


Któż, o Panie, odgadnie Twoje wyroki i potrafi odgadnąć CZAS ?
Czujemy w swoich sercach, że gniew Twój nadchodzi.
Od tysięcy lat ludzkość przeżywa i przemoc i wojny i  kataklizmy,
ale chyba nigdy, dotychczas, nie było w świecie tyle nienawiści, pychy,
bałwochwalstwa, zgorszenia i tylu zbrodni.
Zlituj się nad nami, Panie, Boże Wielki i Niepojęty,
Tak wielu męczenników ginie za wiarę, giną niewinni, giną dzieci.
Ratuj ich z rąk fanatycznych oprawców, ratuj nas przed nieszczęściami i wojnami.
Błagamy Cię o pokój i miłość!!!
Błagamy o mądrość dla rządzących narodami!!!
Zmiłuj się nad nami Panie, bo zgrzeszyliśmy przeciw Tobie,
ale Ty jesteś pełen łaski i miłosierdzia.

 Kto ty jesteś, człowieku
Zbrodniarz, czy bohater?
Ty, którego do czynu
Wychowała noc
Oto starca i dziecka
W ręku dzierżysz los
I twarz twoja zakryta
Jak Golem nad światem
Kto ty jesteś, człowieku?

Czy obrócisz w popioły
Miasto czy ojczyznę?
Stój! Zadrżyj w sercu swoim
Nie umywaj rąk
Nie oddawaj wyroku
Niespełnionym dziejom
Twoja jest waga
I twój jest miecz

Ty ponad ludzką troską
Gniewem i nadzieją
Ocalasz albo gubisz
Pospolitą rzecz
Ciemność nadchodzi...

Gwarne miasta i pola
Kopalnie, okręty
Na twojej dłoni ludzkiej
Jakże ludzkiej
Patrz: linia twego życia
Tędy będzie szła

Trzykroć błogosławiony
Po trzykroć przeklęty
Władco dobra lub zła
Władco dobra, albo władco zła
Kto ty jesteś, człowieku?


Wiersz Czesława Miłosza.