Prawa życia duchowego.

I. Pierwsze prawo życia duchowego. (Relacja Bóg – człowiek)

 Bóg miłuje ciebie i ma dla twojego życia wspaniały plan.

Każdy człowiek pragnie być kochany.

Pułapki w dążeniu do miłości (iluzja miłości)

- grzech, jako nieuporządkowana miłość własna;

- miłość pod warunkiem;

- miłość z powodu – podziw, litość, (sądzimy, że będziemy kochani, gdy zyskamy podziw lub wzbudzimy litość), jesteśmy żebrakami miłości.

Cechy miłości Boga

 - bezwarunkowa,

 - bezgraniczna,

 - bezinteresowna,

 - odwieczna,

Miłość nie może posługiwać się przemocą .

Przejawy miłości Boga :

Stworzenie – Odkupienie - Uświęcenie (Sakramenty)

Szczególny aspekt miłości Bożej skierowanej na grzesznika:

w przypowieści o Miłosiernym Ojcu – Łk.15;11-32

rozum   =  wiara

„Gdybyś przeczytał wszystkie dzieła teologiczne o Bogu, miałbyś o Nim wyobrażenie, ale nigdy byś Go nie poznał.”

wola  =  miłość

Wola, zniewolona krzywdami z dzieciństwa i zranieniami z całego życia, wymaga pomocy spowiedników, a czasem terapeutów.

uczucie  = nadzieja

„Nadzieja jest jak drzewo, długo rośnie.”

II. Drugie prawo życia duchowego. ( Relacja Bóg – człowiek).

Człowiek jest grzeszny i w konsekwencji oddzielony od Boga. Dlatego też nie może zaznać i przeżywać Bożej miłości i nie może realizować Bożego planu dla swojego życia.

„ Potrzebuję Jezusa Chrystusa, bo jestem grzesznikiem”.

Czasem drobny grzech, do którego jestem przywiązany, zabiera mi dziecięctwo Boże.

Tajemnica grzechu, czyli dlaczego grzeszymy: chcemy być dobrzy, a czynimy zło. Dlatego grzech jest tajemnicą. ( List Św. Pawła do Rzymian : „ nie rozumiem bowiem tego, co czynię, bo nie czynię tego, co chcę, ale to, czego nienawidzę – to właśnie czynię.”)

Przyczyny zewnętrzne:

1/ wpływ świata, szatana, okazje do grzechu, pokusy

  a/ jak ja wpływam na ludzi wokół mnie, czy ja nie jestem przyczyną grzechu?

  b/ wpływ szatana – Św. Ignacy Loyola – rycerze zła i rycerze dobra

  c/ okazje do grzechu – należy poznać siebie i poznać swoje słabości

  d/ pokusy – jawią się jako dobre, a są złe, jest to działanie diabła, pokusa nie jest grzechem, dzięki nim możemy wzrastać, wtedy walczymy z grzechem.

Przyczyny wewnętrzne:

Wady główne, skutki grzechu pierworodnego: pożądliwość, obciążenia dziedziczne.

Pycha = kłamstwo

Pokora = prawda

Wolność = prawda = miłość

Należy przyjąć, że w związku z grzechem pierworodnym jesteśmy podatni na grzech.

Skutki grzechu

1/ osłabienie naturalnej skłonności do cnoty;

2/ stan winy;

3/ stan kary doczesnej i wiecznej;

.(wg Św. Tomasza z Akwinu): „odwrócenie się od celu, który wyznaczył Bóg, (czyli od szczęścia człowieka) oraz naruszenie porządku”

Św. Augustyn : „grzech jest to odwrócenie się od Boga i nieuporządkowane zwrócenie się ku stworzeniu.”

Współcześnie: grzech - zachwianie moich relacji z Bogiem, z drugim człowiekiem; grzech również uderza we mnie lub stworzony świat.

Pokusa bycia doskonałym, to jest pokusa szatana. Człowiek katuje się za to, że zgrzeszył, potępia samego siebie. Większym grzechem od samego grzechu, jest obsesyjne katowanie siebie.

Częsty Sakrament Pokuty daje nam łaskę wytrwania w dobrym.

Czy ja przychodzę do spowiedzi po usprawiedliwienie, czy po przebaczenie???

Bóg jest święty, a człowiek grzeszny, dzieli ich wielka przepaść. Człowiek ustawicznie usiłuje dosięgnąć Boga i zdobyć obfite życie przez swoje wysiłki, lecz człowiek funkcjonuje w porządku natury, opiera się na rozumie.

III. Trzecie prawo życia duchowego. (Relacja człowiek – Bóg).

Jezus Chrystus jest jedynym Bożym rozwiązaniem problemu grzechu i winy człowieka. Przez Niego możesz poznać Bożą miłość i plan dla twojego życia.

Głównym przewodnikiem życiowym jest Pan Jezus –

również w modlitwie i przeżywaniu życia duchowego.

Powinniśmy  przychodzić do Boga dla Niego samego,

a nie dla przeżyć, które czasem towarzyszą naszej modlitwie.

Bóg przerzucił pomost nad przepaścią, która nas dzieli od Niego,

jest nim Jezus Chrystus.

Jest On pośrednikiem między nami a Bogiem Ojcem.

Pismo Święte jest pełnią objawienia Miłości Boga.                                

A to właśnie Ona będzie kontemplowana przez całą wieczność.

„Bóg zaś okazuje nam swoją miłość                           

przez to, że Chrystus umarł za nas zanim myśmy zgrzeszyli.” (Rz. 5,8)

Odkupienie, zadośćuczynienie:

1/ Bóg został obrażony przeze mnie;

2/człowiek nie jest w stanie zadośćuczynić Bogu;

3/istota skończona obraziła Istotę Nieskończoną;

4/ bosko - ludzkie zadośćuczynienie :

Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy Człowiek

jest Drogą, On likwiduje przepaść pomiędzy Bogiem a mną.

W Sakramencie Pokuty dostajemy przebaczenie i jednocześnie usprawiedliwienie Boga.

„ Dla Jego bolesnej Męki miej miłosierdzie dla nas i całego świata.”

Pan Bóg pozwala człowiekowi wejść w Jego życie nie dla tego, że jest dobry, czy grzeczny, ale dla tego, że za nas umarł Jego Syn.

Ofiara Syna złożona na Krzyżu podnosi godność człowieka i jest początkiem przebóstwienia człowieka ( błogosławiona wina).

Człowiek korzystając z łaski przebaczenia zbliża się do Boga.

 „Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie Tobie Boże Ojcze Wszechmogący, w jedności z Duchem Świętym, wszelka cześć i chwała przez wszystkie wieki wieków. Amen”

Istotą miłości do Pana Boga jest jej przyjęcie przez człowieka, tylko tyle możemy zrobić – przyjąć miłość.

IV. Czwarte prawo życia duchowego. (Relacja człowiek – Bóg)

Odpowiedź człowieka- osobiste przyjęcie Jezusa Chrystusa jako Zbawiciela i Pana. Wtedy dopiero możemy poznać i przeżywać Bożą miłość i Jego plan dla naszego życia.

1/zastanowienie się, czego pragnie Pan Jezus i pójście za Jego głosem;

spełnianie tego, czego On od nas pragnie nadaje sens życiu człowieka;

2/przyjęcie Pana Jezusa, jako oparcia dla mojego życia;

3/codzienne przeżywanie swojego życia z Jezusem;

Chrystus Pan mówi: „ Oto stoję u drzwi i kołaczę, jeśli kto posłyszy mój głos wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną.”Ap.3,20

Bóg walczy o nasze spotkania z Nim, Pan Bóg chce mnie takiego, jakim jestem.

Przyjęcie Chrystusa zawiera w sobie odwrócenie się od swojego „ja”.

Nie wystarczy tylko rozumieć, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym i umarł za nasze grzechy. Nie chodzi też o religijne wzruszenia.

Musimy przyjąć Jezusa Chrystusa przez wiarę, aktem naszej woli.

Zastanowienie:

Kto siedzi na tronie mojego życia?

Kiedy przywiązujemy się do swoich pragnień, a one nie są zaspokajane,

wtedy jesteśmy smutni.

Jesteśmy radośni, gdy człowiek przekazuje tron swojego życia Chrystusowi.

Czy pragniesz takiego życia, w którym na tronie jest Jezus Chrystus?

Rola uczuć w relacji z Jezusem.

Nie polegaj na uczuciach. Nie nasze uczucia, lecz obietnice Boże, które zawarte są w Piśmie Świętym są naszym autorytetem i prawdą.

Istotą relacji z Panem Bogiem jest wierność i konsekwencja tego wyboru.